Heeft Brussel dan (toch) een museum voor hedendaagse kunst? Inderdaad, schandalig weinig mensen weten dit museum van de Stad Brussel, dat wat verloren ligt aan het Sint-Katelijneplein en in een voormalige elektriciteitscentrale huist, te vinden. Zonde, want onder leiding van artistiek directeur Carine Fol vinden hier spannende en interessante tentoonstellingen plaats. Ga zeker kijken naar ‘Where are the sounds?’, een expo over geluid die nog tot 10 september 2017 loopt.

Centrale, Sint-Katelijneplein 44

Ik hou zoveel van oesters dat ik, toen ik nog op school zat ‘oester’ noteerde als antwoord op de vraag wat mijn lievelingsdier was. Op de vraag waarom klonk het: ‘Omdat ze lekker zijn en omdat ze van geslacht kunnen veranderen.’ Voer voor de schoolpsycholoog. Gelukkig ben ik toch min of meer goed terecht gekomen. Zolang ik maar op tijd en stond mijn zilt-zoete oestertje mag binnenslurpen. Goed voor instant geluk! Ik degusteer ze sinds jaar en dag aan de Noordzee, huis van vertrouwen, maar helaas ook een huis zonder Bjarke. De jonge Viking uit Kopenhagen met ogen om in te verdrinken en een glimlach waaraan geen enkele wifty* (jawel, deze stelling is gebaseerd op een kleine rondvraag bij mijn vriendinnen) kan weerstaan, opent met een zucht de meest gesloten oester. Het moet gezegd worden: ook het smørrebrød is bijzonder lekker. Een glaasje koele witte wijn erbij, slurpen en genieten.

*Women in their forties and fifties

Smørrebrød, Sint-Katelijneplein 47

Met stip de mooiste en beste kledingwinkel van Brussel. Ik ken Sonja Noël al van toen ik studeerde aan de VUB. Later woonde ik om de hoek in de Arteveldestraat, vergaapte me aan de kleren in de etalage (de winkel zat toen nog naast de eerste Le Pain Quotidien in het begin van de Dansaertstraat) en spaarde voor mijn eerste desginstukken: een lange rok en blazer van Dries Van Noten. Toen nog lang niet zo’n klinkende naam als nu. Ze hangen nog altijd in mijn kast en ik draag ze nog af en toe. Sonja kiest resoluut voor stijl en kwaliteit. Haar selectie is uitstekend. De kleren zijn stevig geprijsd, maar liever één mooi designstuk dan tien goedkope stukken. Immers: ‘The bitterness of poor quality remains long after the sweetness of low price is forgotten.

Stijl, Antoine Dansaertstraat 74

Ik leerde Peter-Jan Scherpereel en Tom Mares kennen door hun interventies op Art Brussels. Deze twee architecten/ontwerpers tekenden ook voor de inrichting van de Samba Bar aan het Eilandje in Antwerpen. Hun stijl is tijdloos, warm en artisanaal. ‘Warm’ is misschien een vreemd woord om design of meubelen mee te omschrijven, maar hun ontwerpen onderscheiden zich door hun sterk design, het gebrek aan pretentie, de combinatie van diverse materialen en een uitgekiend kleurengebruik. Mocht ik ooit de middelen hebben, bestelde ik – net als Michaël Roskam die een PJMARES klant is - meteen een van hun keukens.

PJ MARES, Vlaamsesteenweg 144 

Ook hier geldt het motto: beter één goed stuk kwaliteit dan tien minderwaardige kleren. Carine Lauwers die een lange carrière in de mode heeft, lanceerde enkele jaren geleden Unica, een concept waarbij maatwerk binnen ieders bereik komt. Unica staat voor pure ‘slow fashion’ en is de uitgelezen plek om eindelijk dat Petite Robe Noire, een jurk voor alle gelegenheden, aan te schaffen. Er is een basismodel dat aan je lichaam wordt aangepast. Prijzen starten aan 190 euro. Afhankelijk van de stof, de lengte en of je al dan niet (lange) mouwen of een ceintuur wilt, betaal je iets meer. Samen met Nadine Serbruyns, een advocate die de toga aan de haak hing en zich resoluut en enthousiast op de restauratie en herbekleding van (design-)meubels stortte, runnen ze dit gezellige pand aan de Vlaamsesteenweg. Kleinschalig en artisanaal, helemaal mijn ding.

Unica, Vlaamsesteenweg 118

Het is me een raadsel waarom Showroom_144 gelegen is op nummer 47 van de Léon Lepagestraat en niet op, zoals je zou verwachten, nummer 144. Nu ja, dit is dan ook geen gewone winkel.  Frank Pay en Kathleen Werckx gooiden zich na een carrière in resp. de muziek en mode op het betere (vintage-)meubilair. De focus ligt op Scandinavische objecten -  meubels, lampen en accessoires. Er worden ook regelmatig fototentoonstellingen georganiseerd. Een fijne plek om unieke stukken te spotten, gerund door dito mensen.

Showroom_144, Léon Lepagestraat 47 

De eerste Margielawinkel ooit. Wie hier binnenstapt, wordt meteen in het Margiela-universum ondergedompeld: de geur van het ‘Untitled’-parfum, de deurposters in trompe l’oeil, de witte vloeren en de witte paspoppen… Martin Margiela is/was voor mij een van de allerbeste mode-ontwerpers. Ik bezocht onlangs de expo in het MoMu over zijn jaren bij het luxemodehuis Hermès en wanneer je al die stukken – zowel uit zijn eigen collecties als uit die van Hermès – bij elkaar ziet, kan je niet anders dan toegeven dat hier een uitzonderlijk begaafde en begeesterde kunstenaar-kleermaker achter schuilt. Margiela heeft de stiel al lang verlaten, en met het recente overlijden van Jenny Meirens lijken de oorspronkelijke Margielajaren definitief van de baan. Gelukkig zorgt Nicola Vercraeye voor continuiteit. Hij kiest uit de collecties, die nu door team Galliano worden getekend, altijd een sterke selectie. Ik ben jaloers op zijn archief met de mooiste stukken. Maar ik ben ook verwend omdat ik soms een jurk mag/mocht uitlenen voor een ELLE-feest of andere gelegenheid. Nicola houdt twee keer per jaar een stockverkoop waar je echt goede stukken kan kopen waar je jarenlang plezier van hebt.

Maison Margiela, Vlaamsesteenweg 114

Ik kom hier graag snuisteren. Je kan geweldige koopjes doen. En ook geweldige miskopen, zoals die veel te wijde broek met buitenmaatse olifantenpijpen in seventies-synthetische stof. Geen idee wat me bezielde toen ik die kocht. Eén zekerheid wel: wat je koopt is altijd origineel en uniek.

Think Twice, Oude Graanmarkt 57

Mijn stamcafé, hoewel ik hier eigenlijk niet zo veel kom. Maar àls ik op café ga, dan is het bij Martine. Ik ben fan van de no-nonsens inrichting, het ontbreken van elke vorm van ‘hipness’ in het interieur (wat natuurlijk net weer hip is) en van de bijzondere sfeer. En ik ben ook fan van mooie Martine, de cafébazin - al van toen ze nog een café had aan het Vossenplein. Ik bestel hier meestal de White Spritz, een drankje dat ik zelf heb geïntroduceerd nadat ik er in Venetië tal van heb gedronken: half witte wijn, half spuitwater.“

Daringman, Vlaamsesteenweg 37

Sinds ik dit restaurant leerde kennen, ben ik een regelmatige klant. Ik spreek hier vaak af met mensen en die zijn altijd blij verrast.  Bel Mundo is een duurzaam en sociaal project met groentjes uit de moestuin – wie had gedacht dat hier, aan het kanaal en vlak naast het MIMA zo’n mooie strook groen verborgen ligt? - en meubels uit het eigen atelier. De lunch is zijn 7,5 euro meer dan waard en ‘s avonds (op donderdag en vrijdag) is er een driegangenmenu voor 19 euro. Op zondag organiseert het zero waste-collectief Eatmosphere er een Mary-Pop-in brunch die gastronomischer en dus ook wat duurder geprijsd is. Een dikke acht voor sfeer en gezelligheid!

Bel Mundo / Mary Pop-in
Henegouwenkaai 29, 1080 Molenbeek

Ik heb geen platenspeler, maar word altijd nostalgisch bij het zien van vinyl. Zoals deze van Arbeid Adelt, een EP die me weer helemaal terugvoert naar de jaren tachtig. Slik. We worden oud!

Seymour Kassel Records, Vlaamsesteenweg 93

Mijn kinderen zijn Kat & Muis al lang ontgroeid, maar ik nog niet: ik vond er goudgele sandalen in mijn maat.    

Kat & Muis, Oude Graanmarkt 35

Skylab, een cocktailbar op de Vismarkt met een zalig terras, vriendelijke bediening van ‘de jongens’ en een uitstekende Gin Fizz.

Skylab, Brandhoutkaai 9